زلال وروان چون آب این وبلاگ، خونه ی تنهاییمه
| ||
باران می بارد ومرا به میان خود می کشاند... وگاهی دستی برآری ز دعا.... باران که می باردتو در راهی از دشت شب تا باغ بیداری از عطـر عشق وآشتی لبریز با ابر وباد وآســـــمان جاری ازلحظه های تشنه ی بیـدار تا روز هـــــــــای با تو بارانی غم میکشـد مارا ومی بینی دل میکشــد مارا ومی دانی [ شنبه 89/12/21 ] [ 5:30 عصر ] [ سما ]
|
||
[ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |